Toen ik nog in Amsterdam woonde zocht Jeru me af en toe op als hij in Nederland was. In 1994 dronken we een kopje thee in een Amsterdams café. We babbelden over dagelijkse dingen en aten een stuk taart. Jeru vertelde dat hij bezig was een boek te schrijven over het Clarity Proces. In de jaren daarna vroeg ik hem regelmatig naar het boek en iedere keer weer vertelde hij me dat hij er mee bezig was. En zo bleef het. Zijn energie ging naar het werken met de mensen die naar zijn workshops kwamen. Daar lag zijn passie. Dat inspireerde hem om iedere keer weer nieuwe woorden te vinden die je konden helpen om uit het labyrint van je denkkronkels te komen, en je te openen voor een eenvoudige en heldere waarneming van de realiteit.

Iedere workshop wist hij me te verrassen met voorbeelden en technieken die me inspireerden om een volgende stap te zetten, of oude stappen met hernieuwde energie opnieuw en opnieuw en opnieuw te herhalen, zodat ze zich in mijn systeem verankerden. In die herhaling vond als vanzelf een verschuiving plaats naar steeds diepere lagen van bewust zijn. Ruimere perspectieven op de werkelijkheid. Meer en meer begrip voor de werking en de kracht van het verblindende denken, wat een warm mededogen met zich meebrengt. En vooral ook meer en meer verwondering voor de diepte en de zuiverheid van de werkelijkheid die zich, grenzeloos en spattend van kracht en energie, in uiterste tederheid ieder moment opnieuw ontvouwt. Dat te kunnen zien, vervult me mog steeds met grote dankbaarheid.

Naast zijn vermogen de juiste woorden te vinden, wist Jeru ook ieder concept met een praktische oefening te verbinden. Binnen twee dagen gaf hij je de middelen in handen om zelf contact op te nemen met het onbewuste deel in je, zodat je voor je zelfonderzoek van niemand afhankelijk was omdat je het zelf kon doen. Op die manier hoef je nooit iets aan te nemen. Je kunt je inzichten altijd stoelen op je eigen onderzoek, je eigen ervaringen. Daardoor leer je al snel op jezelf te vertrouwen en ga je steeds beter zien en ervaren dat er inderdaad niemand meer staat tussen jou en de volheid van het bestaan. Wat je zoekt is er, en je hoeft het niet van iemand anders te krijgen.

Jeru was een bijzonder mens. Bij mijn eerste workshop was ik met stomheid geslagen; in plaats van een ‘verlichte’ kwam er een onopvallende man binnen die ging zitten en je gewoon vertelde hoe het zat. En bij alles wat hij zei gaf hij je meteen een oefening waarmee je het zelf kon onderzoeken. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt. Het interesseerde hem niet of je hem geloofde. Hij sprak jouw helderheid en intelligentie aan, jouw eigen vermogen de werkelijkheid te herkennen die voor je neus staat. Hij was daarbij zo eenvoudig en van iedere poeha verstoken, dat je hem met de beste wil van de wereld niet als je Guru kon zien. Hem ging het erom dat jij je eigen verlichting ontdekte.

Toen Jeru stierf, in mei 2000, schreef één van zijn leerlingen: ‘Het leven en het werk van Jeru is voor mij net zo belangrijk als dat van de Boeddha. Werkelijk, het is hetzelfde werk. Het is Jeru’s manier van werken die de Darhma echt voor me heeft gemaakt, door mijn eigen ervaringen. De Boeddha zei, vertrouw niets behalve je eigen ervaring. De technieken die bij het Clarity Proces horen, maken dit mogelijk voor mij. Op ieder moment, elke dag. Ik hoor Jeru nog zeggen “Gebruik de technieken. Gebruik de technieken. Gebruik de technieken!” Door dit te doen, ontvangen we zijn geschenk en eren we onze eigen goddelijkheid.’

Dit is precies wat Jeru’s werk, het Clarity Proces, zo waardevol maakt. Het is het meest praktische spirituele proces dat ik ooit ben tegengekomen.

Taetske